Ksylitol jest powoli przetwarzany w  organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek  czego posiada ponad  14-krotnie niższy indeks glikemiczny od cukru. Zawiera prawie 2-razy mniej  kalorii niż cukier! Ksylitol może zastąpić cukier do  przyrządzania  różnych produktów kulinarnych. Ksylitol redukuje płytkę nazębną, pomaga utrzymać mineralizację zębów, powoduje zmniejszenie odpowiedzi glikemicznej po posiłku.  Zalecany jest w diecie diabetyków, u osób z zakłóconą tolerancją glukozy, insulinoopornością.

W przyrodzie ksylitol jest szeroko rozpowszechniony, choć występuje w małych  ilościach.  Można go znaleźć w niektórych owocach, jagodach, grzybach,  warzywach, twardym drewnie  (szczególnie brzozowym - Finowie nazywają go stąd  "brzozowym cukrem") i kolbach kukurydzy.  W garści malin jest niespełna gram  ksylitolu. Nasze organizmy w swoim codziennym  metabolizmie używają ksylitolu,  produkując go w ilości 15 gramów z różnych źródeł pokarmu.  Przez organizm  ludzki ksylitol jest powoli stopniowo przyswajany, osiągając wartość   kaloryczną niższą o 40% niż inne węglowodany. Z tych względów daje on w  efekcie istotnie  zmniejszone: wzrost poziomu glukozy we krwi. Odkryty w 1891 roku stosowany jest  ksylitol od  lat 60-tych XX wieku. FDA i JEFCA, organ doradczy WHO i FAQ stwierdził, że dla  ksylitolu nie istnieje  granica spożycia (ADI - dopuszczalna dzienna dawka),  co znaczy, że jest on całkowicie  bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości  dziennej.

Ksylitol jest bardzo wskazany dla osób pragnących odchudzać się (bez  ascetycznego  odmawiania sobie słodyczy) ze względu na to, iż poza bezspornymi  zaletami dostarcza on organizmowi o 40%  mniej kalorii niż cukier, a  jest (w 100%) równie słodki. Ksylitol jest białą, krystaliczną substancją,  która wygląda  i smakuje jak cukier. Tym różni się od innych substancji  słodzących takich jak sorbitol,  fruktoza czy glukoza, że w molekule ma 5  zamiast 6 atomów węgla, w efekcie daje odczyn  zasadowy w organizmie, a nie  kwasowy jak cukier.

Ksylitol, który doczekał się ponad 1500 opracowań naukowych pozyskiwany jest  jedynie ze  źródeł naturalnych (np. w Finlandii tylko z brzozy).